12 dicembre - in festo S. Spyridionis

xij. decembris
S. Spyridionis Tremithuntini Ep. Conf.

Corcyrensis Patroni.

Semiduplex.

Panaghiotis Doxaras, La liturgia di S. Spiridione, inizio XVIII sec.

Spyridion, Tremithuntis urbis Cypri Episcopus, unus fuit ex iis Confessoribus, qui Maximiano Imperatore, dextero oculo eruto, et sinistro poplite succiso, ad metalla relegati sunt. Hic, Constantino Imperatore, Nicæno Concilio cum interesset, philosophum Ethnicum Christianæ religioni insultantem, miro prorsus modo devicit, et ad fidem perduxit. Sardicensium Patrum consessum sua quoque præsentia, ut beatus Athanasius testatur, ornavit: Triphyllium Ledrensem Episcopum, virum omnium suæ ætatis eloquentissimum in Synodo orantem, quod simplici divinæ Scripturæ voce uti dedignatus esset, palam reprehen-dit. Interea beatus Spyridion Ecclesiam sibi commissam cum sanctissime regeret, non prophetiæ dono solum, sed miraculorum etiam virtute clarus extitit: nam charitate fervens, ut innocentem capite damnatum liberaret, viam agebat, et torrente valde exundante impediebatur; at imperio Spyridionis stetit torrens, et sibi, aliisque viatoribus patiit via. Quadam nocte, cum ad caulas ovium fures venissent (factus enim Episcopus, propter singularem animi modestiam, oves etiam pavit), et manus improbas, quo aditum educendis ovibus facerent, extendissent; invisibilibus quibusdam vinculis restricti, usque ad lucem velut traditi tortoribus prmanserunt. Cum vero oves ducturus ad pascus matutinus se ageret senior, videt juvenes absque humanis vinculis in caulis pendere districtos Cumque causam noxæ comperisset, absolvit sermone, quos meritis vinxerat; et ne eis inanis nocturna cederet occupatio: Tollite, inquit, o juvenes, unum vobis arietem, ne sine causa venisse videamini quem melius prece, quam furto quæsisse convenerat. Antiochiam jussu Constantii Imperatoris profectus, eumdem morbo laborantem solo tactu sanavit: ubi cum quidam Aulicus illius sacræ maxillæ incussisset colaphum, promptus ad Dominicam legem implendam illi præbuit et alteram.

Filiam habuit sanctus Episcopus Irenem nomine (duxerat enime ipse, dum laicus esset, uxorem, cum qua paucos annos honeste traduxit), quæ cum bene ei ministrasset, virgo defuncta est. Post ejus obitum venit quidam, dicens, se ei quoddam depositum commendasse. Rem gestam ignoraverat pater. Perquisitum in tota omo, nusquam, quod poscebatur, inventum est. Persistebat tamen ille, qui com-mendaverat, et fletu ac lacrymis perur-gebat: vitæ suæ quoque illaturum se esse exitum, nisi commendata reciperet testabatur. Permotus lacrymis ejus senex, ad sepulchrum filiæ properat, atque eam ex nomine clamitat. Tum illa de sepulchro: Quid vis (ait) pater? Commendatum, inquit, illius ubi po-suisti? At illa locum designans: Illic (aiut) invenies defossum. Regressus domum, rem, sicut filia de sepulchro responderat, repertam, tradidit reposcenti. His aliisque rebus divinitus gestis, clarus prudentia pariter et christiana simplicitate, singularique erga peregrinos et pauperes pietate admirandus, cum Ecclesiam Tremithuntinam mirifice gubernasset, plenus dierum obdormibit in Domino. Ejus cor-pus, ad quod multa miracula facta leguntur, longo post tempore ex loco, ubi primum sepulturæ traditum fuerat, Corcyram delatum, pia fidelium veneratione colitur. 

(Lezioni IV-VI del Mattutino romano, secondo l'uso veneto)

S. Spridion protettor miracoloso di Corfù

Frontespizio da N. BULGARI, Vera relatione del Thaumaturgo di Corfù Spiridione il Santo, Venezia, Mortali, 1669

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε, Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες, καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργούντάς σοι Ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ti mostrasti combattente nel primo Concilio, e taumaturgo, o teoforo nostro padre Spiridione: perciò tu rivolgesti la parola a una defunta nella tomba, e mutasti in oro un serpente, e nel cantare le tue sante preghiere avesti gli Angeli quali tuoi concelebranti, o santissimo. Gloria a Cristo che ti ha glorificato, gloria a lui che ti ha incoronato, gloria a lui che ha operato per mezzo di te guarigioni a tutti.

(Apolytikio)

LA REDAZIONE RIVOLGE I PROPRI PIU' CORDIALI AUGURI

A TUTTI I LETTORI CHE SEGUONO IL NUOVO CALENDARIO

PER LA NATIVITA' SECONDO LA CARNE DEL NOSTRO SIGNOR GESU' CRISTO

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ, ΔΟΞΑΣΑΤΕ! CHRISTUS NASCITUR, GLORIFICATE EUM!